AUTORITI PRESKRIPTIF AL-QURAN DALAM PEMBUKTIAN SYARIAH: TINJAUAN TERHADAP PENGAKUAN, KETERANGAN SAKSI DAN SUMPAH

THE PRESCRIPTIVE AUTHORITY OF THE HOLY QUR’AN IN SYARIAH EVIDENCE: A STUDY ON CONFESSION, WITNESS TESTIMONY, AND OATH

Abstract

The Qur’an is the primary source of Islamic law and holds prescriptive authority in establishing principles and methods of evidence within the Syariah judicial system. This paper focuses on three main evidentiary mechanisms as outlined in the Qur’an: confession (iqrār), witness testimony (shahādah), and oath (al-yamīn). These three instruments are unanimously accepted by scholars and serve as vital means for upholding justice and truth according to Syariah. The main objective of this paper is to critically assess the Qur’anic provisions concerning these evidentiary methods and evaluate their relevance within the practice of Syariah courts in Malaysia. The study employs content analysis of Qur’anic verses, complemented by classical interpretations and a comparison with existing Syariah evidence laws. The findings demonstrate that the Qur’an provides clear and authoritative guidelines for evidence, with specific conditions aimed at ensuring justice and preventing injustice. Confessions must be given voluntarily, witnesses must be trustworthy and of upright character, while oaths function as a complementary measure when other evidence is lacking. This study affirms the effectiveness and coherence of Qur’an-based evidentiary principles in contemporary legal contexts, aligning with Sustainable Development Goal 16, which emphasizes the importance of just, accountable, and inclusive legal systems to ensure justice for all.

Abstrak

Al-Quran merupakan sumber utama perundangan Islam yang memiliki autoriti preskriptif dalam menetapkan prinsip dan kaedah pembuktian dalam sistem kehakiman Syariah. Penulisan ini menumpukan perhatian terhadap tiga mekanisme pembuktian utama sebagaimana diperuntukkan dalam Al-Quran, iaitu pengakuan (ikrar), keterangan saksi (syahadah) dan sumpah (al-yamin). Ketiga-tiga instrumen ini merupakan kaedah pembuktian yang disepakati ulamak dan merupakan wasilah penting dalam menegakkan keadilan dan kebenaran menurut hukum Syariah. Matlamat utama penulisan ini adalah untuk menilai ketetapan Al-Quran secara kritikal terhadap kaedah pembuktian tersebut serta relevan pemakaiannya dalam amalan Mahkamah Syariah di Malaysia. Penulisan ini dilaksanakan melalui metode analisis kandungan terhadap nas-nas Al-Quran, ditambah dengan pentafsiran ulama dan perbandingan dengan peruntukan undang-undang keterangan Syariah sedia ada. Dapatan menunjukkan bahawa Al-Quran menetapkan garis panduan pembuktian secara jelas dan berautoriti dengan syarat-syarat tertentu bagi menjamin keadilan serta mengelakkan kezaliman. Pengakuan mestilah dilakukan tanpa paksaan, saksi perlu bersifat adil dan berintegriti, manakala sumpah digunakan sebagai pelengkap apabila tiada keterangan lain yang mencukupi. Penulisan ini mengesahkan keberkesanan serta keselarasan prinsip pembuktian Syariah berasaskan Al-Quran dalam konteks perundangan kontemporari, selaras dengan matlamat SDG 16 yang menekankan keperluan kepada sistem perundangan yang adil, berintegriti dan inklusif bagi menjamin keadilan untuk semua.